Interview Ricky Koole en Daniël Boissevain over The Broken Circle Breakdown

‘Janken, lachen, alles komt langs in The Broken Circle Breakdown’

Ricky Koole en Daniël Boissevain spelen het toneelstuk The Broken Circle Breakdown, featuring the Cover-Ups of Alabama alsof hun leven ervan afhangt. Zij bezingen met hart en ziel de vreugde en het verdriet dat het leven een mens te bieden heeft.


The Broken Circle Breakdown vertelt het intense verhaal over de muzikanten Elise en Didier. Wanneer zij hun dochtertje Maybelle verliezen, wordt hun relatie flink op de proef gesteld. Didier ontvlamt in woede, Elise zoekt troost in een zelfverkozen einde. De toeschouwer beleeft dit met haar en ziet dat ze nog één keer met haar grote liefde Didier en The Cover-Ups of Alabama optreedt, een virtuoze band die grossiert in de mooiste songs van countrysterren als Johnny Cash, Waylon Jennings, Alison Krauss en Emmylou Harris.

Anders dan het onderwerp doet vermoeden, is The Broken Circle Breakdown een voorstelling waar het publiek alle kanten mee op kan. De brok in de keel maakt regelmatig plaats voor een lach en verademende, fantastische muziek. Aldus Theaterkrant.nl (vijf sterren!): ‘Het ontroert, het swingt, het schuurt’. Niet voor niets plaatste Het Parool de show bij de tien beste toneelstukken van 2014.

Ricky Koole is één van de meeste gevierde actrices van Nederland. Ze werd meerdere malen genomineerd voor Gouden Kalf Beste Actrice voor haar rollen in Sonny Boy, Lek, De Jurk, Ochtendzwemmers en De Kersenpluk. In het theater speelde zij recent nog de rol van Rachel Hazes in de musical Hij Gelooft in Mij. Als zangeres/singer-songwriter bracht zij inmiddels vijf albums uit. Theaterkrant.nl schreef over haar rol in The Broken Circle Breakdown: ‘Koole zet in de rol van Elise een fenomenaal gelaagd personage neer.’

Daniël Boissevain is als acteur een duizendpoot die zijn stempel drukte op zowel het witte doek als het thuisbeeldscherm. Als televisieacteur kreeg hij grote bekendheid door zijn sprankelende rollen in onder meer All Stars, Meiden van de Wit en nGooische Vrouwen. In de bioscopen bracht hij Herman Brood op indrukwekkende wijze tot leven in de film Wild Romance. NRC over zijn rol van Didier: ‘Boissevain verrast met meeslepend spel en zangstem.’

De voorstelling The Broken Circle Breakdown biedt de mogelijkheid om deze twee grote talenten gelijktijdig op één podium te zien. Dit van oorsprong Vlaamse toneelstuk trok in België volle zalen en kreeg lovende kritieken. De op deze voorstelling gebaseerde film werd in 2014 bekroond met een César en genomineerd voor een Oscar. Ook de Nederlandse versie van de voorstelling werd lovend ontvangen. Het Parool****: ‘Een hartverscheurende theaterervaring…Schrijnend en intens droevig… Toch is er luchtigheid die de zwaarte pareert.’ Journalist Ruud Meijer sprak met Ricky Koole en Daniël Boissevain

Maakt het zware onderwerp The Broken Circle Breakdown niet tot een heftige voorstelling om te spelen?
Koole: ‘Zo ervaar ik het niet. Het is juist een lekkere voorstelling om te spelen, prettig om te doen, omdat je er alles uit kunt gooien. Je kunt alle kanten uit: lol maken met elkaar, lekker muziek maken, janken, lachen – alles komt langs. Ik kom altijd gelouterd van het podium af.’

Toch kent iedereen wel iemand die een kind is verloren, jullie waarschijnlijk ook. Moet je daar niet erg aan denken tijdens het spelen?
Boissevain: ‘Natuurlijk komt het wel binnen, vooral bij de eerste leesrepetities. Toen ik bepaalde scènes voor de eerste keer las, dacht ik wel: wow! Wat ben ik eigenlijk aan het vertellen? Dan zat ik vaak toch met een brok in mijn keel. Maar wanneer ik aan het spelen ben, dan ben ik daar minder mee bezig.’

Koole: ‘Het is een beetje hetzelfde met hele verdrietige muziek. Ik vind het heerlijk om dat soort songs te zingen en te spelen, maar dat wil niet zeggen dat de trieste boodschap dan niet binnenkomt. Wanneer ik daar helemaal vol in ga, dan heeft het ook iets louterends. Ik vind het ook wel heel erg mooi om te merken hoe een zaal langzaam in het verhaal wordt getrokken. Wanneer ik aan het begin, wanneer het zaallicht nog aan is, met het publiek ga praten, dan praten ze soms gewoon terug. Na een tijdje voel je de mensen steeds kleiner en meer timide worden. Het is mooi om ze beetje bij beetje zo’n zwaar verhaal in te loodsen.’

Ricky, jij speelt de voorstelling in perfect plat Rotterdams…
Koole: ‘Toch ben ik in Delft geboren, maar mijn familie komt uit Vlaardingen, dus het is eigenlijk plat Vlaardings. Wij komen alle twee uit verschillende streken: Daniël komt meer uit Amsterdam en ik meer uit Rotterdam, dus we hebben er toch maar voor gekozen om het bij onze eigen accenten te houden. De personages hoeven niet per se in dezelfde stad opgegroeid te zijn…’ Boissevain: ‘Er is nog overwogen om mij het in plat Amsterdams te laten doen, maar daar hebben we toch weer vanaf gezien. Met twee van die verschillende accenten zouden onze rollen misschien net iets te karikaturaal worden. Dat zou zonde zijn…’

Hoe kwamen jullie met The Broken Circle Breakdown in aanraking?
Koole: ‘Producent Hans Kik had het goede idee om de rechten te kopen. Toen ik hem zag, zei hij meteen: ik heb een script liggen dat volgens mij heel erg geschikt is voor jou. Ik had wel van de Vlaamse oerversie van het toneelstuk én van de verfilming gehoord, maar beide had ik niet gezien. Eerst had ik zoiets van: hè getsie, een dood kind… Maar toen ik het script had gelezen vond ik het zó mooi! En wanneer krijg je nou de kans om met slechts één andere acteur zo’n diep verhaal te vertellen? Met als bonus al die fantastische muziek! Toen moesten we nog een man hebben die kon zingen, acteren en ook nog een beetje stoere uitstraling had. Nou ja, daar zit-ie! Dat is ‘m!’

Boissevain: (schatert) ‘Zo kwam ik er dus bij. Als klein kind had ik al een plaat van Johnny Cash die ik helemaal te gek vond. Maar daar is het bij mij wat country betreft wel bij gebleven. Niet dat ik iets tegen die muziek heb, maar ik ben niet zoals Ricky: zij kent alle namen in dat genre. Ik had het toneelstuk niet, maar de film wél gezien. Ik vond het een prachtig verhaal. En die muziek vind ik nu heerlijk: it grows on you.’

Koole: ‘Het staat je ook goed, die muziek. Het past goed bij je uitstraling. Hoe je Further on up the Road zingt met die mooi zware stem, dat hoort gewoon bij je.’

Hebben jullie de enscenering overgenomen van de Vlaamse productie?
Koole: ‘Ongeveer. In België werd de voorstelling gespeeld door de man en vrouw die het stuk hebben geschreven: Johan Heldenbergh en Mieke Dobbels. Zij deden het stuk ook met de muzikanten op het podium. Alleen heeft Michiel de Regt, de regisseur, bij ons al die kaarsen op het podium erbij bedacht. Kaarsen, omdat het eigenlijk haar sterfdag is. Elise, die op haar laatste dag Alabama genoemd wil worden, dacht: ik ga, ik kan hier niet mee leven. Eigenlijk heeft zij de pillen al geslikt als de voorstelling begint. Haar maag is leeggepompt en zij ligt in het ziekenhuis. De toeschouwer ziet als het ware wat er, tussen leven en dood, allemaal door haar hoofd gaat.’

Jullie namen de selectie songs ook over van de Vlamingen. Zou dat ook jullie keuze zijn geweest?
Koole: ‘Nou daar heb ik heel lang over na zitten denken en ik heb er stiekem nog allemaal nummers bij zitten zoeken. En ja, er kwamen allemaal liedjes in mij op die er heel mooi bij hadden kunnen zijn, maar uiteindelijk kwamen we er achter dat de muziekkeuze, ook qua inhoud, best wel goed gedaan was. We hebben wel twee nummers toegevoegd die niet in het toneelstuk, maar wél in de film zaten. Daniël zingt The Cowboy Song en ik The Wayfaring Stranger. Maar verder klopte het wel. Het stuk is gewoon heel erg goed geschreven. Het is geen musical en geen muziektheater…’

Boissevain: ‘Het is eigenlijk een toneelstuk in een setting van een optreden. Elise probeert haar verdriet het zwijgen op te leggen met muziek en Didier verliest zich in vlammende tirades tegen het geloof. Het is bijna alsof God zijn dochtertje heeft vermoord. Hij is zó antireligie dat hij bijna fundamentalistisch is in het niet-geloven. Hij moét gewoon een schuldige vinden.’

Zou het bijwonen van The Broken Circle Breakdown therapeutisch kunnen zijn voor mensen die door hetzelfde lot werden getroffen? Toneel als catharsis?
Boissevain: ‘In De Meervaart kwam een moeder naar mij toe en zei: dit verhaal is mij overkomen.’ Koole: ‘Ik merk dat de mensen die het is overkomen het fijn vinden om er na afloop over te praten. Dat vind ik overigens heftiger dan de voorstelling spelen. In de voorstelling weet je precies wat er gaat komen. Je loopt een bepaald parcours, waarvan je weet dat er na de verdrietige momenten ook weer gelachen kan worden. Maar wat die mensen je vertellen is toch de worst nightmare van iedereen...’


Door Ruud Meijer

The Broken Circle Breakdown | met Ricky Koole en Daniël Boissevain
zaterdag 7 maart 2015 | 20.15 uur
meer info en tickets