donderdag 2 oktober 2014

Susan Visser: Emma is geen verwend prinsesje



Niks fijner dan een boek in één nacht uitlezen. Op haar twintigste verslond Susan Visser op die manier Madame Bovary van Gustave Flaubert. Ze herinnert zich nog goed hoe Emma Bovary haar meesleepte. Nu speelt ze zelf de hoofdrol in de theaterversie bij Theatergroep Suburbia.

‘Dat kwam doordat het verhaal gevoelens opriep die ik heel goed herkende. Iedereen zal zich herkennen in Madame Bovary. Je wilt het leven toch ten volle ervaren? Overal induiken? En dat kan over van alles gaan: werk, wonen, liefde. Het onvervulde verlangen zoekt naar vervulling. Het mooie is dat die vervulling in heel kleine dingen zit. Mensen komen daar vaak pas achter als ze enorme drama’s hebben meegemaakt. Dan zien ze pas in dat al die liefde, het geluk en de hartstocht zit in in het gras liggen en naar de hemel kijken. Emma vindt dat geluk niet, maar als ze geen zelfmoord had gepleegd, was ze er misschien wel achtergekomen. Als ze de leegte had durven voelen. Dat vind ik heel mooi en universeel aan dit verhaal. Ik vind het niet zo interessant om Emma Bovary weg te zetten als een leeghoofdig, verwend prinsesje. Zij laat een diep verlangen zien dat in ons allemaal zit. Zonder verlangen geen leven, geen ontwikkeling.’

Hoe zit dat met jouw verlangens?
‘Ik heb het opgelost door te acteren. En ik laaf me aan mooie films, kunst en muziek. Dat is een groot verschil met Emma. Die ene keer dat zij naar de opera gaat. Man, man! Wij kunnen iedere dag iets moois zien als we willen. Op de middelbare school in Vlaardingen was ik één brok verlangen. Ik vond totaal geen aansluiting bij de mensen daar. Op mijn vijftiende ontdekte ik het toneel. Ik ging in Rotterdam bij een tienertoneel clubje en ik dacht: dit zijn mijn mensen!’

Had Emma maar zoiets gehad.
'De positie van vrouwen was zo anders in de negentiende eeuw. Ze had helemaal geen mogelijkheden. Ze moest tevreden zijn met de man die toevallig op haar pad kwam. Ze had geen recht op een carrière of bezit. Haar stiekeme minnaars waren de enige mogelijkheid om vorm te geven aan dat verlangen. Ze speelde heel mooi piano. Als ze nu had geleefd had ze concertpianiste kunnen worden. Of nee, ze had actrice moeten worden, dan had ze alles kunnen doen met die gevoelens.’

Sommige dingen zijn toch niet zo veel veranderd?
'Op het gebied van seksualiteit zijn er nog steeds rare aannames. Vooral het geloof heeft de neiging de vrouwelijke seksualiteit te onderdrukken, het als een gevaar te zien. Wat ik nogal shockerend vind. Ik las laatst een onderzoek over hoe jongeren kijken naar mannelijke en vrouwelijke seksualiteit. Knappe, populaire meisjes zijn stoer als ze veel seks hebben, onaantrekkelijke meisjes zijn een slet. Dat vind ik heel treurig.’

Is Emma aantrekkelijk of is ze een muisje?
‘Haar schoonheid zit in wat ze uitstraalt. Dat vind ik sowieso sexyer dan hoe knap je bent. Het gaat om de manier waarop je uit je ogen kijkt. Dat ken ik van mezelf ook. Als ik op een feestje kom en ik voel me goed, dan ziet iedereen dat. Maar er zijn ook dagen dat ik me onzichtbaar voel. En dan ben ik dat ook. Emma kwam met die blik in haar ogen op dat bal, en er was meteen een graaf die met haar wilde dansen...Ze is heel passievol, en dat zie je natuurlijk.’

Hoe is het om Emma te spelen?
‘Het is heel fijn om een rol aan te pakken die zo veelomvattend is, en waar zo veel kanten aan zitten. Dat is prettig werken. Vaak zijn kleine rollen moeilijker omdat je veel minder mogelijkheden hebt om het personage neer te zetten. En hier gaan we met zijn tweeën dat hele verhaal vertellen. En we werken met een prachtig script. Toen we het voor het eerst lazen, werd ik volledig het verhaal ingezogen. Ik zat aan het einde met een trillip te lezen. Van sleur en een saai bestaan heb ik in ieder geval geen last!’

Madame Bovary van Theatergroep Suburbia is op vrijdag 3 en zaterdag 4 oktober te zien in Schouwburg Almere. Meer info en tickets.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten