maandag 10 maart 2014

Interview Wende Snijders





Wende: “Deze voorstelling is voor mij het moment dat ik uit het donker kruip.”



Drie jaar geleden stond Wende Snijders voor het laatst in het theater met twee uitverkochte shows in Koninklijk Theater Carré. Het was het voorlopige hoogtepunt in haar carrière, iets waar ze jarenlang naartoe had gewerkt. Daarna voelde ze de behoefte om even los te komen: los van de rigide wetten van het theater, maar ook los van zichzelf. Door even afstand te nemen, hervond ze haar liefde voor het theater. Nu is ze terug met een nieuwe muzikale theatervoorstelling: Last Resistance – the Theatre Sessions. Een voorstelling in de vorm van een manifest, waarin Wende pleit voor haar ideaal: in nieuwsgierigheid en in vrijheid te leven.

“Carré was zo’n climax, zo allesoverheersend. Van 2003 tot 2010 was één lange aanloop naar die twee avonden. Het heeft me lang gekost om daarvan los te komen. Na Carré besloot ik tijdelijk te stoppen met werken. Ik had mijn hele identiteit geplakt aan wat ik kan. Ik wilde graag ontdekken wat er zou gebeuren als ik gewoon zou ‘zijn,’ aldus Wende. “De eerste tijd wist ik geen raad met mijn vrijheid. Maar na een tijdje ontstond er een diepte in mezelf, en begon ik weer te schrijven. Ik hervond het vertrouwen in wat ik te vertellen heb.” In plaats van achter haar inmiddels vertrouwde muur te blijven, besloot Wende zich kwetsbaar op te stellen en zich over te geven aan dat wat zich aandiende.

Met open vizier
Met een hoofd vol ideeën vertrok ze naar Berlijn om daar te werken met Electro-producers Nackt en Tilman Hopf, die niet bekend waren met haar oudere werk en haar status. In Berlijn omarmde ze een nieuw muzikaal genre, de elektronische muziek. Het resultaat noemde ze Last Resistance, een album vol donkere popsongs over strijdbaarheid. Wende: “Ik heb Last Resistance moeten maken om weer dat vuur te voelen, om weer naar buiten te treden.”

Dat keerpunt wordt in de voorstelling gemarkeerd in de song ‘Nude’. “Dat lied gaat over jezelf letterlijk overgeven aan een ander. Mijn ideaal is om dat keer op keer te doen. Ik wil in nieuwsgierigheid en vrijheid leven en mijn grenzen opzoeken. Ik wil de dingen zien zoals ze zijn, met open vizier,” aldus Wende.

Strijden voor een ideaal
The Theatre Sessions zijn een logisch vervolg op de clubtours die ze in 2013 deed: the Naked Sessions, waarin de songs nog in demoversie werden uitgevoerd, en the Berlin Sessions, waarin de songs werden gebracht zoals ze op het album staan. “De ideeën die tijdens de laatste clubtour ontstonden, vond ik zo sterk dat ik ze verder heb uitgebouwd. In deze voorstelling speel ik met de elementen club en theater, en gooi van alles door elkaar. The Theatre Sessions zijn een theatralisering van the Berlin Sessions.”

In de show staan de songs van Wende’s laatste album centraal, evenals de strijd voor idealen. “Ik onderzoek hoe de mens zich tot het lot verhoudt. In een combinatie van zang, muziek, dans, performance en beeld geef ik uiting aan mijn ideaal; dat waarvoor ik door het vuur ga. Gedurende de voorstelling is er een ontwikkeling in de manier waarop dit ideaal tot uitdrukking komt.” Tijdens deze tour wordt Wende muzikaal ondersteund door Thijs Lodewijk, Dave van den Dries en Maarten ten Damme, die haar ook al begeleidde tijdens The Berlin Sessions.

Mandela als inspiratiebron
De blauwdruk voor de voorstelling zijn twee speeches van Nelson Mandela. De speech die hij gaf in 1964, waarna hij 27 jaar gevangenschap kreeg, en zijn inauguratiespeech in 1994, 30 jaar later. “Als je die twee speeches naast elkaar legt, dan zie je dat zijn ideaal hetzelfde is maar dat de manier waarop hij het brengt totaal anders is. Er zit veel meer mededogen en wijsheid in die laatste speech. Zijn ideaal heeft niets aan kracht verloren; de manier waarop hij het brengt heeft echter wel een transformatie ondergaan,” Wende heeft dit gegeven vertaald naar haar eigen manier om met ervaringen in het leven om te gaan. “Dat is precies hoe het werkt. Het begint met vuur en op de barricades staan. Vervolgens ga je naar binnen. Je houdt jezelf tegen het licht. Je besluit jezelf open te stellen, de moed te hebben om verbindingen aan te gaan. Je angsten onder ogen te komen, en oude patronen los te laten. Ik hoop daarmee een connectie aan te gaan met de mensen in de zaal, met hun emoties.”

Wende is blij dat ze de theaters weer in gaat, al is enige koudwatervrees haar niet vreemd.
“Ik heb echt een lange tijd niet in het theater gestaan; drie seizoenen, dat zijn ijstijden voor het theater! Dus ik vind het best eng.” Toch wint haar enthousiasme het van de onwennigheid. “Ik pretendeer allang niet meer vernieuwend te zijn, maar wat ik vertel doe ik wel met hart en ziel, op hoog niveau en op het scherpst van de snede. Als je je daardoor wilt laten inspireren, dan kan ik garanderen dat je geïnspireerd het theater zal verlaten. Ik wil dat mensen moedig naar buiten lopen en zich veilig genoeg voelen om opstandig te zijn en sterk genoeg om zich kwetsbaar op te stellen.” 

Wende Snijders
do 10 april 2014 - Schouwburg Almere
meer info en tickets

 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten