Het lijkt wel alsof wij allemaal steeds jonger worden. Alsof we terug in de tijd zijn gegaan en net als Remi weer 8 jaar oud zijn. Ons repetitielokaal is soms net een schoolplein.
Romana gilt tegen Jurriën dat hij niet zo moet zeuren en geeft hem een duw. Tegelijkertijd zegt onze regisseur Moniek dat we ergens in de ruimte moeten gaan staan. Omdat niet iedereen Nederlands spreekt gaat dit in het Engels. Dus Moniek zegt: ‘You are somewhere in space’. Imke doet alsof ze een astronaut is die ergens in de ruimte rondzweeft. Een paar mensen zien het en grinniken. Moniek en Annechien, onze regieassistent, overleggen. Ondertussen doet José in z’n eentje een slechte imitatie van Michael Jackson. Ana gaapt en maakt kleine vlechtjes in mijn haar. Het is pauze. Duarte speelt met een lint, terwijl Remco en Jurriën overgooien met een skippybal. Imke komt erbij en zegt: gooi hem op mijn kont, dat is grappig. Anastasiia vertelt José dat ze bang is voor de tandarts, ze doet na hoe ze gilt als de tandarts gaat boren. ‘Kom op jongens’, zegt Moniek, ‘Ik wil weer beginnen’. Dan gaan we verder met repeteren, want dat doen we natuurlijk vooral. De voorstelling wordt mooi denk ik. Mooi, en soms ook droevig. Want 8 jaar zijn is natuurlijk leuk enzo, maar als je alleen op de wereld bent, wordt het wel even een ander verhaal…
Volgende week weer verder met het receptenboek!
Tot dan!
Maud
Alleen op de wereld | Maas td
vr 4 april 2014 | 19.30 uur
meer info en tickets
Geen opmerkingen:
Een reactie posten