Uitdagingen zijn er om aan te gaan. Dat is het levensmotto van cabaretier Vincent Bijlo."Mijn hele leven," zegt hij, terwijl hij kokend water op de koffiefilter giet, "is 1 grote uitdaging. Dat begon al met mijn geboorte. Ik kan me er niets meer van herinneren, maar het moet traumatisch geweest zijn. Ik ben er nooit meer overheen gekomen. Ik schoot meteen in een postnatale depressie. Die horen moeders eigenlijk te krijgen, maar niet die van mij. Ze baarde mij en mijn zus, ik ben de helft van een tweeling, in de koffiepauze en stond een uur later zelf de beschuiten met muisjes te maken, roze en blauwe."
Hij zet twee bekers koffie op de keukentafel en gaat tegenover me zitten. Een krijs weerklinkt. De kat. Bijlo: "Sorry schat, sorry, maar je moet ook niet op mijn stoel gaan liggen, onthoud dat nou toch eens."
Hoe staat het met de voorbereidingen voor zijn reis naar Mars?
"Uitstekend. Ik ben nu volop in training. Vorige week hebben we voor de eerste keer een lancering gedaan, zogenaamd dan he? Dan stel je je navigatie in en je hoort: Na 8 maanden rechtsaf slaan, daarna bestemming bereikt. Dan dringt eigenlijk pas echt de waarheid tot je door."
Er valt een lange stilte.
Je gaat echt naar Mars?
"Ja. Ik ga in mijn nieuwe voorstelling echt naar Mars. Ik ben door premier Rutte hoogstpersoonlijk gevraagd om huiscabaretier van de Rode Planeet te worden. Ik ben zeer vereerd. Dat een man in wie wij allemaal zo'n onbegrensd vertrouwen hebben dat ook in mij heeft!"
Ik dacht dat jij het niet zo op Rutte had?
"Ik? Niets is minder waar. Rutte is een toppremier die van Nederland een topland wil maken. En hoe doe je dat? Met topmensen die topideeën hebben en van top tot teen gemotiveerd zijn. Ik zag dat altijd. Ook toen Rutte toplieden als Wilders en Van der Staaij vroeg hem te helpen."
Dit kun je toch niet menen?
"Ja, natuurlijk wel. Hij heeft smaak, dat bewijst mijn uitverkiezing."
Ik dacht dat jij links was?
"Wat is links. Als je je omdraait is links rechts. Weet je, we moeten eens af van die oude dogma's, die eeuwige pavlovpatronen. Daar gaat Enkeltje Mars over. We moeten vooruit met dit land, dat betekent dat we samen moeten werken.
Ik heb heel lang geloofd dat de aarde plat was. Toen de meester mij een globe liet voelen, ik zat toen op de lagere school, dat heet nu Havo, dacht ik dat hij me in de maling nam. Ik zei: Met Sinterklaas heb je me ook al zo genaaid, dat laat ik me geen tweede keer overkomen. Hij bleef maar zeuren. Eerst zien, dan geloven, zei ik. Maar op een gegeven moment beweerden zo veel mensen dat de aarde een bol was, dat ik dacht: Dan zal het wel waar zijn. Hetzelfde gold voor het bestaan van de maan en de sterren. Ik neem ze zelf niet waar, ik zie ze niet, maar dat wil nog niet zeggen dat ze er niet zijn. We moeten verder horen dan ons eigen oor diep is, dan pas gaan we zien."
En daarom ga jij naar Mars?
"Nou, ik moet natuurlijk nog door de trainingen heen komen. Ze zijn retezwaar. Ik ben gisteren in de centrifuge geweest, dan krijg je een beetje een indruk welke krachten er op je uitgeoefend worden tijdens de lancering. Het is echt waanzinnig spannend. ik had dus die navigatie ingesteld en onze afteller haalt adem om "ten" te zeggen, zegt opeens mijn teamgenoot Jack..."
Zullen we dat tot in het theater bewaren?
"Ja, dat is goed. Jack mag mij niet, dat was vanaf het begin al duidelijk. Stoere vent, 34, is commando geweest, heeft in zijn eentje een heel bataljon zelfmoordcommando's opgeblazen, dat is Jack. Mag mij niet, heeft recht in mijn gezicht gezegd: Wat moeten we op Mars nou met mensen zoals jou. Echt schokkend, dat soort taal."
Wat heb je geantwoord?
"Jack, heb ik gezegd, Jack, het is mensen zoals jij. Maar die afteller haalt dus adem en wil net ten gaan zeggen, zegt Jack, die 10 triatlons op 1 dag doet..."
Dat zouden we toch bewaren voor de voorstelling?
"Ja, laten we dat maar doen. Nog koffie?"
Interview door Froukje de Man
Vincent Bijlo | Enkeltje Mars
donderdag 30 januari - Schouwburg Almere
meer info en tickets
Geen opmerkingen:
Een reactie posten